Korte schets van de geschiedenis
In het midden van de vorige eeuw bevonden zich in Nederland grote groepen Indonesiërs. Zij woonden hier tijdelijk vanwege hun studie, of langer, vanwege hun beroep. Vanwege de onderlinge band en de hulp aan de studenten kwam men vanaf 1920 regelmatig bij elkaar. Bijvoorbeeld voor het gezamenlijk vieren van Kerst en Paasfeest. Deze incidentele ontmoetingen kregen in 1930 een formele basis met de oprichting van de ICJ: de Indonesische Christen Jongeren. Deze organisatie had ten doel om haar leden toe te rusten op het gebied van het christelijk geloof.
In 1938 werd deze ICJ omgevormd tot Perhimpoenan Kristen Indonesia. In 1938 werd de naam veranderd in Perseketuan Kristen Indonesia  (‘PERKI’-  Indonesische Christen Gemeenschap). Na de onafhankelijkheid van Indonesië ontstonden er allerlei politieke spanningen, die hun hoogtepunt bereikten ten tijde van de zogenaamde kwestie Nieuw Guinea. Dat alles had tot gevolg, dat in het  midden van de jaren zestig van de vorige eeuw , veel Indonesiërs terugkeerden naar hun vaderland. Dit had als gevolg, dat de activiteiten van PERKI in Nederland in veel gevallen sterk terugliepen. Indonesische studenten kozen in toenemende mate andere Europese landen om te studeren: Duitsland, Engeland, België, Zweden en Zwitserland. In al die landen ontstonden vervolgens ook PERKI gemeenschappen. Daardoor ontstond een Europees platform PERKI.

In de jaren '70 heeft ds Auke Hofman zich bijzonder ingezet voor de jemaat PERKI.

In de jaren '90 heeft ds Henk Olde zich bijzonder ingezet voor de jemaat PERKI.

Gelukkig vonden Norman Aipassa, Cynthia Hubner, Ria Cohen en Henk Go o.l.v. ds Bas Plaisier elkaar in de Commissie van Drie. Op 25 januari 2018 tekenden de genoemde personen namens hun achterban de verklaring van de Commissie van Drie:

1.    De commissie stelt met dankbaarheid vast dat de problematiek over de financiën door de gezamenlijke inspanningen van beide fracties is opgelost.
2.    De structuur van de PERKI nieuwe stijl voldoet aan de opdracht aan de commissie om een structuur te ontwerpen, waarin beide fracties de door ieder van hen gekozen relatie tot de Protestantse Kerk in Nederland, accepteren.
3.    Beide fracties spreken uit dat zij in de nieuwe structuur nauw met elkaar verbonden blijven en daarbij op hun eigen wijze de relatie tot de PKN vormgeven. Fractie B is ermee akkoord dat fractie A een buitengewone gemeente wordt, fractie A is ermee akkoord dat fractie B voortgaat op de huidige wijze.
4.    In de komende maanden wordt gezocht naar een model waarin de gezamenlijke activiteiten op het gebied van cultuur en gemeenschap kunnen plaatsvinden.
5.    Beide fracties zijn een onderdeel van PERKI NL en zullen daarom ook de naam en het logo van de PERKI (kunnen) gebruiken. De buitengewone gemeente (de huidige fractie A) kan in haar naam ook het behoren tot de PERKI gemeenschap tot uiting brengen. Dit zal nader worden uitgewerkt.
6.    De commissie hoopt dat in de komende vergadering van de Generale Synode van de Protestantse Kerk in Nederland in april 2018 tot de formele oprichting van de buitengewone Perki gemeente besloten zal worden.
7.    De commissie vraagt het moderamen van de GS van Protestantse Kerk in Nederland om zo spoedig mogelijk de vertegenwoordigers van alle gemeenschappen van de Perki bijeen te roepen – als vervolg op de bijeenkomst van 21 juni 2017 - om het voorliggende resultaat met hen te delen.
8.    De commissie beveelt aan dat zo spoedig mogelijk (indien mogelijk vóór juli 2018) de algemene vergadering (sidang) van PERKI NL gehouden zal worden waarin de veranderde structuur en relatie tussen de verschillende PERKI gemeentes bekrachtigd zal worden.
9.    De commissie stelt met grote dankbaarheid vast dat in het afgelopen half jaar de relatie tussen beide fracties is verbeterd en dat er weer sprake is van een gezamenlijk verantwoording nemen voor de vereniging PERKI NL.
Norman Aipassa, Cynthia Hubner, Ria Cohen, Henk Go verklaarden elkaar te respecteren en zich in te spannen dat de samenwerking, ondanks de scheiding, goed zou